Vang Vieng en (via Pakse) naar (been there) Don De

Vang Vieng, Pakse en (been there) Don Det

Na Luang Prabang zijn we afgereisd naar Vang Vieng. Vroeger stond Vang Vieng bekend om het “tuben” oftewel in een band de rivier afdobberen en om de zoveel meter een kroeg in gehengeld worden. Dit leverde veel dronken toeristen op en ook veel doden per jaar (in 2011 zon 27 doden per jaar in dit plaatsje door tuben). De overheid heeft er dan ook strenge regels aan verbonden, waardoor deze activiteit eigenlijk op een laag putje kwam te staan en er een tijd lang geen toerist meer naar Vang Vieng kwam. Omdat het toch wel mooie natuur heeft trekt het toerisme er de laatste jaren weer wat aan. Het is een klein rustig plattelandstadje.

De eerste dag hebben we na aankomst een wandeling gemaakt naar een van de vele de viewpoints. We wilden naar boven hiken maar dit werd meer een klim en klautertocht over rotsen en rotsbeklimmen dan daadwerkelijk hiken. Het was dan ook erg eng en bovendien gevaarlijk; afgronden overal en vlijmscherpe rotsen. Als we dit van tevoren geweten hadden waren we waarschijnlijk niet aan deze tocht begonnen.

Eenmaal boven was het uitzicht prachtig al durfde ik gelet op mijn hoogtevrees niet naar beneden te kijken. We waren eenmaal beneden beide erg blij en dankbaar dat we er zonder kleerscheuren vanaf zijn gekomen. Onderweg terug (we moesten immers nog 5 km terug lopen) hebben we gegeten bij een ontzettend lekker restaurantje met de lekkerste noodlesoep van Laos.

De dag daarna wilden we een scooter huren, zo gezegd zo gedaan. Deze krijg je met een vrijwel lege tank mee dus je moet eerst gaan tanken.. vervelend was wel dat er die ochtend geen electriciteit was (wisten we) en dat je daardoor niet kon tanken (daar hadden we niet bij nagedacht) met scooter dus terug naar het hotel gegaan en gewacht tot de electriciteit het weer deed voor we op pad konden. Het was de bedoeling eerst wat grotten te bezoeken (we vonden er uiteindelijk 1 en die was niet zo bijzonder) en daarna gingen we naar een van de blue lagoons die er daar zijn, mooie blauwe meertjes. De wegen ernaartoe waren heel hobbelig en heel erg stoffig.

Toen we aankwamen bij de blue lagoon was het al frisjes en de zon zou bijna ondergaan (je kan het beste voor t donker terugzijn omdat het in het donker noet veilig is om te rijden ivm mensen die hier met alcohol op rijden maar ook omdat het licht op de scooter het niet deed). We moesten toch echt even zwemmen omdat we allebei helemaal oranje waren van het stof. Water was erg koud en de weg terug op de scooter met onze natte bikini en zwembroek aan ook maar we waren vlak voor het donker thuis; het was een mooi ritje.

Na Vang Vieng begon de lange reis naar Don Det via Vientiane en Pakse..
In Vang Vieng namen we de pick-up naar het bus station, toen de bus, daarna de tuktuk naar het vliegveld, daar een (propeller!!) vliegtuigje naar Pakse en daar de taxi naar het hotel. Na een kort nachtje slapen hier weer een minibus naar de grote bus en vanaf de bus naar de boot die ons naar Don Det bracht. Grappig detail; een Italiaans stelletje maakte dezelfde trip vanaf het vliegveld op Vientiane naar Don Det en sliepen ook op dezelfde plekken..

Don Det is een eiland in de Mekong. Het gebied heet de 4000 islands maar volgens mij zijn er maar 2 bewoond dus of het helemaal klopt weet ik ook niet. Het is een klein eiland en er is maar weinig te doen. We hebben een zwembad en zijn vanmorgen naar de waterval gefietst.

Morgen vertrekken we naar Banlung in Cambodja. Daar blijven we 3 nachten en daarna gaan we naar Siem Reap; onze laatste stop voor we teruggaan naar Bangkok en naar huis vliegen.

Merry christmas!